Be Edip!

Bi-tab düşmekten hallidir bu serzeniş,

Şu kainat görmedi bu denli sızlanış,

Kelam bi-çaredir iş bu hal kıvranış,

Etme bu azabı kendine be edip!

Düşün tuzağına olmaz bir dem çare,

Bu tuzağa düşen her dem bi-çare,

Fark etmeksizin bıraktı seni na-çara,

Etme bu azabı kendine be edip!

Adem sanar ki azaptır bu,

Ayağını yaktığını sandığı cehennemdir şu,

Bugün de çekmedin göğe bir Hu!

Etme bu azabı kendine be edip!

Değil miydi? Firkat en büyük sınav,

Kurudu işte susuzluk gideren o pınar,

Her gün batımında sende bir hal var,

Etme bu azabı kendine be edip!

Hep etmedin mi? Alevlerden şikayet,

Bekler durursun buzullardan inayet,

Bugün de diyemedin bir türlü nihayet,

Etme bu azabı kendine be edip!

Sara dursun sarmaşıklarla bahçeyi güller,

Elbet bir gün yorulur şakıyan bülbüller,

Gülü deren de bülbülü boğan da bu eller,

Etme bu azabı kendine be edip!