Oğuz'um Şiiri

''...Ne yürekli fert olsa da bülbülüm Oğuz, ötmez selasını

Gülüm utanıp da artık kabul et bülbülüm sevdasını...''

Parmağın her defasında bir notaya gidişiyle

Kudretin yetmediği o hal yahut tükenişiyle

Oğuz'um sızlıyor makus bahtına kükreyişiyle

Diyorum ki şahidi olduğum bu halin bir hatırı var

Hal-i narın eğleyip, eğleme dağımıza kor...

Eleme dayan, bahtiyarlık eğle de küstür git

Sevdaya boyan, vuslatlık belle de sustur git

Biçare yaran, bir anlık elle de kustur git

Gözümden silinmiyor ne etsem de boşa, o anın

Elbet vuracak kıyısına kaptanım sevdanın...

Bu hal ne Kereme, ne Ferhada ne de kalır Mecnuna

Yusuf olan talihine merhem çaldı düşünce kuyuya

Şiir'in en hicranlısı nişane misalidir varınca Oğuza

Hüzüne kaftan biçilip, göğe asılır mı?

Çift giyotin başı sözüm bu sıra.